MAHZEN-İ EVRAK

Kiraz Çiçekleri

Siyah bir televizyonun ekranı
Kar beyazı ve siyah
Derin ve açık
Camlara sıçrıyor

Dışarıya üç katlı evlerin şehrine doğru bakıyor
Bir bahçe var, boz-yeşil
Ve kiraz çiçekleri

Sabah vakti eve gelir (Burada her mevsim günler yağmurludur)
Yanına girer (Bir çukurun bir kısmı)
Yarım saat boyunca saati seyreder(Bir portakal ve kabuğu)
Dışarıda hava soğuktur
Pencereler buğulanmıştır (Bir gece gökyüzünde bir yıldız)
Ve ben kendimi hep oraya yerleştiririm (Bir kibar güzellik)
Sen yine unutmama izin verirsin

Ve ben sürekli horlarım
Sen yine unutmama izin verirsin
Hatalı olmanın nasıl bir his olduğunu unutmama

Eğer ona tam olarak gösterebilseydim (Tuhaf değil mi, zaten keyifsizken, her şey seni nasıl da keyifsiz hissettirir )
Ama şimdi çok sarhoşça çıkıyor (Yatağa uzanıyorum, ampul yere çarpıyor)
Kendi kelimelerim yuvarlanıyor (Kalk, pencereden çarşafı al, yağmur hala yağıyor mu öğren)
Kapı çarptığındaki huzur (Alt katta sıcak kahve var, bir sigaraya otur)
Hemen de sıcak ışığı paraladı (Filitreye doğru, bir diğerine ve sonuncuma doğru)
Çok sarhoş geldim (bir diğerine ve benim son kuruşuma)
Sen yine unutmama izin verdin (Sabahın dördü, bir seksen yerin dibinde. Çoktan tarla kuşlarıyla ayakta)
Ve ben tökezleyerek geldim içeri
Sen yine unutmama izin verdin (Sabahın dördü, bir seksen yerin dibinde. Çoktan tarla kuşlarıyla ayakta)
Daima bildiğim şeyi unutmama

Tindersticks

Terc: Skandrant